வள்ளலார் குறித்த சில் தவறான கருத்துகளை தெரிந்து தெளிதல் (vaḷḷalār kuṟitta cil tavaṟāṉa karuttukaḷai terintu teḷital - clarifying certain misconceptions about Vallalar)

வள்ளலாரின் கிரியாபக்திமார்கம்(vaḷḷalāriṉ kiriyābaktimārkam - ritualistic-devotion path of Vallalar) 

Contraversy #1.1 

मूढग्राह पूर्वपक्षिनस्य (mūḍhagrāha pūrvapakṣinasya – mis-conception of plaintiff): 

Before proceeding further, I would like to demystify some the misconceptions and prejudices carried on by some of us, regarding our beloved saint's ideologies.  For example, since வள்ளலார் (vaḻḻalār) preached only ஜோதி உபாசனை / ज्योति उपासन (jōti upāsanai / jyoti upāsana – light worship) eulogized as the அருட்பெருஞ்சோதி (arutperuñjōti – Supreme Light of Grace), many of us, are under the impression that the noble saint was against சகுணபிரமத்தின் உருவவழிபாடு /विग्रह उपासन सगुणब्रह्मनस्य (saguṇabiramattin uruvavaḹipāḍu / vigraha upāsana saguṇabrahmanasya – idol worship of qualified divinity) consecrated as the अर्चावतार मूर्ति (arcāvatāra mūrti – iconized incarnation) based on the protocols of आगमसंप्रदाय (āgama saṁpradāya – agamamic tradition). 

प्रतिबोधन सिद्धान्तिनस्य (pratibodhana siddhāntinasya – clarification of accomplished): 

Obviously, this is not true, as the saint was never against it. In fact, he himself has physically visited and worshipped in many temples and also eulogized and sung their praises. According to his philosophy, அருட்பெருஞ்சோதி / परोमात्रानुग्रहज्योति (paromātrānugrahajyoti – vast grace-light) is the highest expression of the holistic निर्गुण निष्कल परब्रह्म (nirguṇa / niṣkala para parabrahma - supreme divinity transcending qualities or fractions).  Such a concept is not foreign to आगमसंप्रदाय (āgama saṁpradāya – agamic tradition) but rather it reflects its very essence.

Contraversy #1.2

मूढग्राह पूर्वपक्षिनस्य (mūḍhagrāha pūrvapakṣinasya – mis-conception of plaintiff): 

Before proceeding further, I would like to demystify some the misconceptions and prejudices carried on by some of us, regarding our beloved saint's ideologies.  For example, since வள்ளலார் (vaḻḻalār) preached only ஜோதி உபாசனை / ज्योति उपासन (jōti upāsanai / jyoti upāsana – light worship) eulogized as the அருட்பெருஞ்சோதி (arutperuñjōti – Supreme Light of Grace), many of us, are under the impression that the noble saint was against சகுணபிரமத்தின் உருவவழிபாடு /विग्रह उपासन सगुणब्रह्मनस्य (saguṇabiramattin uruvavaḹipāḍu / vigraha upāsana saguṇabrahmanasya – idol worship of qualified divinity) consecrated as the अर्चावतार मूर्ति (arcāvatāra mūrti – iconized incarnation) based on the protocols of आगमसंप्रदाय (āgama saṁpradāya – agamamic tradition). 

प्रतिबोधन सिद्धान्तिनस्य (pratibodhana siddhāntinasya – clarification of accomplished): 

Obviously, this is not true, as the saint was never against it. In fact, he himself has physically visited and worshipped in many temples and also eulogized and sung their praises. According to his philosophy, அருட்பெருஞ்சோதி / परोमात्रानुग्रहज्योति (paromātrānugrahajyoti – vast grace-light) is the highest expression of the holistic निर्गुण निष्कल परब्रह्म (nirguṇa / niṣkala para parabrahma - supreme divinity transcending qualities or fractions).  Such a concept is not foreign to आगमसंप्रदाय (āgama saṁpradāya – agamic tradition) but rather it reflects its very essence. 

Contraversy #1.3

मूढग्राह पूर्वपक्षिनस्य (mūḍhagrāha pūrvapakṣinasya – mis-conception of plaintiff): 

Again, on the one extreme, some of us, amongst शैवमतसंप्रदाय (śaivamatasaṃpradāya – Shaiva theological tradition), in the pretext of being orthodox, blatantly deny the sincerely passionate शिवभक्ति (śivabhakti – devotion to Siva) of our beloved saint திரு அருட்பிரகாச இராமலிங்க வள்ளலலார் (vaḍalūr tiru arutpirakāsa irāmaliṅga vaḻḻalār), just because the saint had boldly voiced against some of the superstitious dogmas in the system.

प्रतिबोधन सिद्धान्तिनस्य (pratibodhana siddhāntinasya – clarification of accomplished): 

However, the undeniable fact remains that there is very close bondage between the saint and Lord परमशिव (paramaśiva), particularly with the अर्चावतारमूर्ति श्री नटराजस्य (arcāvatāramūrti śrī naṭarājasya – sacrediconography of dance-king).  In fact, most of the saint’s mystical experiences, as testified in the திருவருட்பா (tiruvaruṭpā) revolves around शिवभक्ति (śivabhakti – devotion to Siva). The saint wanted to cleanse and cure the society from the chronic disease - dogmatic superstitions.

Contraversy #2.1

मूढग्राह पूर्वपक्षिनस्य (mūḍhagrāha pūrvapakṣinasya – mis-conception of plaintiff):

    Before proceeding further, let us try to quickly demystify some of misconceptions. n the one extreme, some of us, even go to the extreme stand of denying sainthood to வள்ளலார் (vaḻḻalār) and even reject his magnum opus spiritual masterpiece - திருவருட்பா (tiruvaruṭpā) as a scriptural revelation on par with தேவாரம் (tēvāram), திருவாசகம் (tiruvāsagam), திருமந்திரம் (tirumandiram) and other சைவத்தமிழ் திருமுறைகள் (saivattamiḹ tirumuṛaigaḻ - sacred Saivite revelations in Tamil). In fact, some of us are so fanatically short sighted to make a blatantly blasphemous accusation of "திருவருட்பா (tiruvaruṭpā – sacred divine song)" as a "மருட்பா (maruṭpā – profane songs)".

Whereas on the other extreme, some of us, who claim to be சன்மார்கிகள் /सन्मार्गिणः (sanmārgigaḻ / sanmārgiṇaḥ – followers of right path), do not appreciate or give due respect to the rich devotional heritage of the above mentioned சைவத்தமிழ் திருமுறைகள் (saivattamiḹ tirumuṛaigaḻ - sacred Saivite revelations in Tamil) and other devotional literature.  

प्रतिबोधन सिद्धान्तिनस्य (pratibodhana siddhāntinasya – clarification of accomplished):

Out of their dogmatic fanaticism, they fail to recognize that these works are equally sacred spiritual outpourings of some of the greatest saints in the order of above mentioned சமயக்குரவர்கள் (samayakkuravargaḻ - religious gurus), but also specifically glorified the following நாயன்மார்கள் (nāyanmārgaḻ).

• திரு நீலகண்டர் நாயனார் (tiru nīlakaṇḍar nāyanār), 
• திரு நீகண்ணப்ப நாயனார் (tiru kaṇṇappanāyanār), 
• திரு அப்பூதியடிகள் நாயனார் (tiru appūdiyaḍigaḻ nāyanār), 
• திரு சிறுதொண்டர் நாயனார் (tiru siṛutoṇḍar nāyanār),
• திரு காரைக்கால் அம்மபியார் (tiru kāraikkāl ammaiyār nāyanār), 
• திரு நந்தனார் (tiru nandanār), 
• திரு திலகவதி தாயார் (tiru tilagavatitāyār nāyanār), 
• திரு சேரமான் பெருமான் (tiru sēramān perumān nāyanār), 
• திரு காடவர்கோன் (tiru kāḍavarkōn nāyanār), 
• திரு சாக்கிய நாயனார் (tiru sākiya nāyanār), 
• திரு ஏயர்கோன் நாயனார் (tiru ēyarkōn nāyanār)

It is an obvious fact that வள்ளலார் (vaḻḻalār) himself had the highest regards and respects to not only these saints and their works but also considered them as his senior gurus from whom he derived great spiritual inspirations. Moreover, the saint very categorically declares that he also belongs to the same heritage of spiritual lineage.by declaring thus: 

Original	Transliteration	Translation
வாழையடி வாழைஎன வந்ததிருக் கூட்ட மரபினில்யான் ஒருவன்அன்றோ வகைஅறியேன் இந்த ஏழைபடும் பாடுனக்குந் திருவுளச்சம் மதமோ இதுதகுமோ இதுமுறையோ இதுதருமந் தானோ மாழைமணிப் பொதுநடஞ்செய் வள்ளால்யான் உனக்கு மகன்அலனோ நீஎனக்கு வாய்த்ததந்தை அலையோ கோழைஉல குயிர்த்துயரம் இனிப்பொறுக்க மாட்டேன் கொடுத்தருள்நின் அருள்ஒளியைக் கொடுத்தருள்இப் பொழுதே.	vāḻaiyaṭi vāḻai'eṉa vantatiruk kūṭṭa marapiṉilyāṉ oruvaṉaṉṟō vakai'aṟiyēṉ inta ēḻaipaṭum pāṭuṉakkun tiruvuḷaccam matamō itutakumō itumuṟaiyō itutaruman tāṉō māḻaimaṇip potunaṭañcey vaḷḷālyāṉ uṉakku makaṉalaṉō nī'eṉakku vāyttatantai alaiyō kōḻai'ula kuyirttuyaram iṉippoṟukka māṭṭēṉ koṭuttaruḷniṉ aruḷoḷiyaik koṭuttaruḷip poḻutē.
Tamil Reference :திரு அருட்பா: பிரியேன் என்றல் (tiru aruṭpā: piriyēṉ eṉṟal) (6.30.1)

Again, the noble saint and mystic, in his ecstatic mood extends his sincere respects and adoration to all direct and indirect gurus by singing thus from the deepest of his heart:

Original	Transliteration	Translation
எவ்வுயிரும் பொதுஎனக்கண் டிரங்கிஉப கரிக்கின்றார் யாவர் அந்தச் செவ்வியர்தம் செயல்அனைத்தும் திருவருளின் செயல்எனவே தெரிந்தேன் இங்கே கவ்வைஇலாத் திருநெறிஅத் திருவாளர் தமக்கேவல் களிப்பால் செய்ய ஒவ்வியதென் கருத்தவர்சீர் ஓதிடஎன் வாய்மிகவும் ஊர்வ தாலோ.	evvuyirum potu'eṉakkaṇ ṭiraṅki'upa karikkiṉṟār yāvar antac cevviyartam ceyalaṉaittum tiruvaruḷiṉ ceyaleṉavē terintēṉ iṅkē kavvai'ilāt tiruneṟi'at tiruvāḷar tamakkēval kaḷippāl ceyya ovviyateṉ karuttavarcīr ōtiṭa'eṉ vāymikavum ūrva tālō
Tamil Reference :திரு அருட்பா: தனித் திருஅலங்கல் (tiru aruṭpā: taṉit tiru'alaṅkal) (6.110.1)

Contraversy #3.1

मूढग्राह पूर्वपक्षिनस्य (mūḍhagrāha pūrvapakṣinasya – mis-conception of plaintiff):

Next some of us reject the importance given by the saint to the performance of religious rituals and best practices defined in the orthodox schools of वैदीक शास्त्र (vaidīka śāstra – Vedic scriptures) & आगमिक तान्त्रिक शास्त्र (āgamika / tāntrika śāstra – agamic / tantric scriptures), which are prescribed as preparatory techniques for self-cleansing, tuning and self-disciplining. Some of us consider such rituals as mere superstitious, waste of time.

प्रतिबोधन सिद्धान्तिनस्य (pratibodhana siddhāntinasya – clarification of accomplished):

However, the saint himself has prescribed similar set of protocols for performing rituals at சத்தியஞானசபை / सत्त्यज्ञानसभा (sattiyajñānasabai / sattyajñānasabhā – true-gnosis hall) and other establishments. The following prose preaching are testimony for the same: நித்திய கரும விதி (nitya karuma vidi - regular ritual rule), அனுஷ்டான விதி (anuśṭāna vidi – ritual-act rule), கணபதி பூஜா விதி (gaṇapati pūjā vidi – Ganesha worship rule) & செவ்வாய்க்கிழமை விரத முறை (cevvāikkiḹamai virada muṛai – Tuesday vow procedure).

Contraversy #4.1

मूढग्राह पूर्वपक्षिनस्य (mūḍhagrāha pūrvapakṣinasya – mis-conception of plaintiff):

Before proceeding further, let us try to quickly demystify some of the related misconceptions. Next, on the one extreme, some Hindus and temple goers, are under the impression that இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār) disregarded the importance of திவ்ய தேசம் / தேவாலயம் (divya dēsam / dēvālayam - sacred space / temple) and hence are not ready to consecrate the saint’s विग्रह (vigraha - icon) similar to the சைவ நாயன்மார்கள் (saiva nāyanmargaḻ) and other saints. Whereas on the other extreme, some of us, who claim to be சன்மார்கி /सन्मार्गिन् (sanmārgi / sanmārgin – follower of right path), fail to recognize the high respects and adoration given by the noble saints to Hindu temples as an important spiritual platform (medium).

प्रतिबोधन सिद्धान्तिनस्य (pratibodhana siddhāntinasya – clarification of accomplished):

However, the fact remains that the saint Himself has not only explicitly glorified, but has also personally derived highest inspirations and mystical experiences from many such sacred spaces. In fact, any honest study of his life history will help us understand that temples like திருவான்மியூர் (tiruvānmiyūr), திருவொற்றியூர் (tiruvoṛṛiyūr), திருத்தணி (tiruttaṇi), சிதம்பரம் (cidambaram), கந்தகோட்டம் (kandakōṭṭam) etc., were an integral part of the saint’s spiritual milestones. Moreover, inspired by the esoteric significance of the sacred சிதம்பரம் தில்லை நடராஜர் திருக்கோயில் (cidambaram tillai naṭarājar tirukkōyil), the saint himself established சத்தியஞானசபை / सत्त्यज्ञानसभा (sattiyajñānasabai / sattyajñānasabhā – true-gnosis hall) at வடலூர் (vaḍalūr) and even named it as உத்திர ஞான சிதம்பரம் (uttira jñāna cidambaram).

வள்ளலாரின் மெய்ஞான விஞானம் (vaḷḷalāriṉ meyñāṉa viñāṉam - Vallalar's spiritual science)

Contraversy #5.1

मूढग्राह पूर्वपक्षिनस्य (mūḍhagrāha pūrvapakṣinasya – mis-conception of plaintiff):

On the one extreme, amongst advocates of वेदान्तदर्शन (vedānta darśana – vedantic philosophy), some of us, wrongly misunderstand that இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār) was against the authority of वैदीकशास्त्र (vaidīka śāstra – Vedic scripture) viz.  वेदमन्त्र (vedamantra), उपनिषद् (upaniṣad) etc.   

प्रतिबोधन सिद्धान्तिनस्य (pratibodhana siddhāntinasya – clarification of accomplished):

However, this is a blatant myth targeted against the noble saint by a prejudiced few and is not backed by facts. Firstly, at many places in his works, the saint has explicitly recognized the sanctity of the वैदीकशास्त्र (vaidīkaśāstra – Vedic scripture). For example, here are some random அகச் சான்றுகள் (akac cāṉṟukaḷ - internal evidences) from his own works, wherein the saint explicitly recognizes the Vedic glory.

Original	Transliteration	Translation
வேதமாய் வேதாந்த வித்தாய் விளங்குபர நாதமாய் நாதாந்த நாயகமாய் - ஓதும் ... நல்வாழ் வருளுகின்ற நம்பெருமான் மான்மியங்கள் சொல்வோரும் கேட்டுத் தொழுவோரும் - சொல்வாய்ந்த தாதாவென் றன்புடனே சாமகீ தங்கள்முதல் வேதாக மங்கள் விரிப்போரும் - வேதாந்தம்	vētamāy vētānta vittāy viḷaṅkupara nātamāy nātānta nāyakamāy - ōtum ... nalvāḻ varuḷukiṉṟa namperumāṉ māṉmiyaṅkaḷ colvōrum kēṭṭut toḻuvōrum - colvāynta tātāveṉ ṟaṉpuṭaṉē cāmakī taṅkaḷmutal vētāka maṅkaḷ virippōrum - vētāntam
Tamil Reference :-திரு அருட்பா: நெஞ்சறிவுறுத்தல் (tiru aruṭpā: neñsaṟivuṟuttal) (1.3.08,667,668)

And

Original	Transliteration	Translation
மால்எடுத்துக் கொண்டுகரு மால்ஆகித் திரிந்தும்உளம் மாலாய்ப் பின்னும் வால்எடுத்துக் கொண்டுநடந் தணிவிடையாய்ச் சுமக்கின்றான் மனனே நீஅக் கால்எடுத்துக் கொண்டுசுமந் திடவிரும்பு கிலைஅந்தோ கருதும் வேதம் நால்எடுத்துக் கொண்டுமுடி சுமப்பதையும் அறிகிலைநின் நலந்தான் என்னே. ஆசிரியத் துறை	māleṭuttuk koṇṭukaru mālākit tirintumuḷam mālāyp piṉṉum vāleṭuttuk koṇṭunaṭan taṇiviṭaiyāyc cumakkiṉṟāṉ maṉaṉē nī'ak kāleṭuttuk koṇṭucuman tiṭavirumpu kilai'antō karutum vētam nāleṭuttuk koṇṭumuṭi cumappataiyum aṟikilainiṉ nalantāṉ eṉṉē. āciriyat tuṟai
Tamil Reference :-திரு அருட்பா: நெஞ்சொடு நெகிழ்தல் (tiru aruṭpā: neñcoṭu nekiḻtal) (2.88.12)

and

Original	Transliteration	Translation
ஏதம் நிறுத்தும் இவ்வுலகத் தியல்பின் வாழ்க்கை யிடத்தெளியேன் எண்ணி அடங்காப் பெருந்துயர்கொண் டெந்தாய் அந்தோ இளைக்கின்றேன் வேதம் நிறுத்தும் நின்கமல மென்தாள் துணையே துணைஅல்லால் வேறொன் றறியேன் அஃதறிந்திவ் வினையேற் கருள வேண்டாவோ போத நிறுத்தும் சற்குருவே புனித ஞானத் தறிவுருவே பொய்யர் அறியாப் பரவெளியே புரம்மூன் றெரித்தோன் தரும்ஒளியே சாதல் நிறுத்தும் அவருள்ளத் தலம்தாள் நிறுத்தும் தயாநிதியே தணிகா சலமாம் தலத்தமர்ந்த சைவ மணியே சண்முகனே.	ētam niṟuttum ivvulakat tiyalpiṉ vāḻkkai yiṭatteḷiyēṉ eṇṇi aṭaṅkāp peruntuyarkoṇ ṭentāy antō iḷaikkiṉṟēṉ vētam niṟuttum niṉkamala meṉtāḷ tuṇaiyē tuṇai'allāl vēṟoṉ ṟaṟiyēṉ aḥtaṟintiv viṉaiyēṟ karuḷa vēṇṭāvō pōta niṟuttum caṟkuruvē puṉita ñāṉat taṟivuruvē poyyar aṟiyāp paraveḷiyē puram'mūṉ ṟerittōṉ tarumoḷiyē cātal niṟuttum avaruḷḷat talamtāḷ niṟuttum tayānitiyē taṇikā calamām talattamarnta caiva maṇiyē caṇmukaṉē.
Tamil Reference :-திரு அருட்பா: செல்வச் சீர்த்தி மாலை (tiru aruṭpā: celvac cīrtti mālai) (5.46.9)

and

Original	Transliteration	Translation
வேதமுடி மேற்சுடராய் ஆகத்தின் முடிமேல் விளங்கும்ஒளி யாகியநின் மெல்லடிகள் வருந்தப் பூதமுடி மேல்நடந்து நானிருக்கு மிடத்தே போந்திரவிற் கதவுதனைக் காப்பவிழ்க்கப் புரிந்து நாதமுடி மேல்விளங்குந் திருமேனி காட்டி நற்பொருள்என் கைதனிலே நல்கியநின் பெருமை ஓதமுடி யாதெனில்என் புகல்வேன்அம் பலத்தே உயிர்க்கின்பந் தரநடனம் உடையபரம் பொருளே.	vētamuṭi mēṟcuṭarāy ākattiṉ muṭimēl viḷaṅkumoḷi yākiyaniṉ mellaṭikaḷ varuntap pūtamuṭi mēlnaṭantu nāṉirukku miṭattē pōntiraviṟ katavutaṉaik kāppaviḻkkap purintu nātamuṭi mēlviḷaṅkun tirumēṉi kāṭṭi naṟporuḷeṉ kaitaṉilē nalkiyaniṉ perumai ōtamuṭi yāteṉileṉ pukalvēṉam palattē uyirkkiṉpan taranaṭaṉam uṭaiyaparam poruḷē.
Tamil Reference :-திரு அருட்பா: அருட்பிரகாச மாலை (tiru aruṭpā: aruṭpirakāsa mālai) (4.2.26)

Moreover, the saint not only glorifies वैदीकशास्त्र (vaidīkaśāstra – Vedic scripture) in general, but also specifically refers to its ज्ञान काण्डं (jñāna kāṇḍaṁ - wisdom section) viz. उपनिषद् (upaniṣad) which is the basis for वेदान्तदर्शन (vedānta darśana – final-gnosis philosophy). This fact is testified by the following அகச் சான்றுகள் (akac cāṉṟukaḷ - internal evidences).

Original	Transliteration	Translation
யாது சொல்லினும் கேட்பதின் றந்தோ யான்செய் தேன்என தென்னும்இவ் இருளில் காது கின்றதென் வஞ்சக நெஞ்சம் கடைய னேன்செயக் கடவதொன் றறியேன் ஓது மாமறை உபநிட தத்தின் உச்சி மேவிய வச்சிர மணியே தீது நீக்கிய ஒற்றியந் தேனே செல்வ மேபர சிவபரம் பொருளே.	yātu colliṉum kēṭpatiṉ ṟantō yāṉcey tēṉeṉa teṉṉumiv iruḷil kātu kiṉṟateṉ vañcaka neñcam kaṭaiya ṉēṉceyak kaṭavatoṉ ṟaṟiyēṉ ōtu māmaṟai upaniṭa tattiṉ ucci mēviya vaccira maṇiyē tītu nīkkiya oṟṟiyan tēṉē celva mēpara civaparam poruḷē.
Tamil Reference :திரு அருட்பா: பொருள் விண்ணப்பம் (tiru aruṭpā: poruḷ viṇṇappam) (2.53.4)

and

Original	Transliteration	Translation
உளவறிந்தோர் தமக்கெல்லாம் உபநிடதப் பொருளாய் உளவறியார்க் கிகபரமும் உறுவிக்கும் பொருளாய் அளவறிந்த அறிவாலே அறிந்திடநின் றாடும் அடிமலர்கள் வருந்தியிட நடந்திரவில் அடைந்து களவறிந்தேன் தனைக்கூவிக் கதவுதிறப் பித்துக் கையில்ஒன்று கொடுத்தாய்நின் கருணையைஎன் என்பேன் விளவெறிந்தோன் அயன்முதலோர் பணிந்தேத்தப் பொதுவில் விளங்குநடம் புரிகின்ற துளங்கொளிமா மணியே.	uḷavaṟintōr tamakkellām upaniṭatap poruḷāy uḷavaṟiyārk kikaparamum uṟuvikkum poruḷāy aḷavaṟinta aṟivālē aṟintiṭaniṉ ṟāṭum aṭimalarkaḷ varuntiyiṭa naṭantiravil aṭaintu kaḷavaṟintēṉ taṉaikkūvik katavutiṟap pittuk kaiyiloṉṟu koṭuttāyniṉ karuṇaiyai'eṉ eṉpēṉ viḷaveṟintōṉ ayaṉmutalōr paṇintēttap potuvil viḷaṅkunaṭam purikiṉṟa tuḷaṅkoḷimā maṇiyē.
Tamil Reference :திரு அருட்பா: அருட்பிரகாச மாலை (tiru aruṭpā: aruṭpirakāca mālai) (4.2.82)

    Interestingly, the noble saint did not confine himself to a single sectarian doctrine within the वेदान्त दर्शन (vedānta darśana – vedantic philosophy) viz.  केवलाद्वैत (kevalādvaita –absolute nondualism), विशिष्टाद्वैत (viśiṣṭādvaita  – qualified non- dualism), द्वैत  (dvaita –  dualism), स्वभाविक द्वैताद्वैत  (svabhāvika dvaitādvaita   –  dual yet nondualism),  औपादिक भेदाभेद  (aupādika bhedābheda   –  different yet non-different) etc., but rather focused on the absolute spiritual essence - Transcendental Divinity underlying all these relative philosophical perspectives. For example, in the following verses from மகாதேவ மாலை (makātēva mālai – garland to supreme divinity), the noble saint very categorically declares thus;

Original	Transliteration	Translation
தோன்றுதுவி தாத்துவித மாய்வி சிட்டாத் துவிதமாய்க் கேவலாத் துவித மாகிச் சான்றசுத்தாத் துவிதமாய்ச் சுத்தந் தோய்ந்த சமரசாத் துவிதமுமாய்த் தன்னை யன்றி ஊன்றுநிலை வேறொன்று மிலதாய் என்றும் உள்ளதாய் நிரதிசய உணர்வாய் எல்லாம் ஈன்றருளுந் தாயாகித் தந்தை யாகி எழிற்குருவாய்த் தெய்வதமாய் இலங்குத் தேவே.	tōṉṟutuvi tāttuvita māyvi ciṭṭāt tuvitamāyk kēvalāt tuvita mākic cāṉṟacuttāt tuvitamāyc cuttan tōynta camaracāt tuvitamumāyt taṉṉai yaṉṟi ūṉṟunilai vēṟoṉṟu milatāy eṉṟum uḷḷatāy niraticaya uṇarvāy ellām īṉṟaruḷun tāyākit tantai yāki eḻiṟkuruvāyt teyvatamāy ilaṅkut tēvē.	O Supreme and Universal Divine! Thou hast become the relative truths of dualistic-nonduality, qualified nonduality and absolute nonduality. Thou hast become the true truth of pristine non-duality and the harmonious non-duality. Thou art the absolute foundation without which nothing can be supported. Thou art the eternal existence; the unparalleled consciousness. Thou hast become the grace-bestowing mother, father and elegant preceptor and God.
Tamil Reference :திரு அருட்பா: மகாதேவ மாலை (tiru aruṭpā: makātēva mālai) (1.05.06)

Contraversy #5.2

मूढग्राह पूर्वपक्षिनस्य (mūḍhagrāha pūrvapakṣinasya – mis-conception of plaintiff):

Similarly, among advocates of सिद्धान्तदर्शन (siddhāntadarśana – final accomplishment philosophy) some of them also have similar misunderstandings and do not recognize the saint’s contribution to their school. For example, some so called scholars belonging to the शुद्धाद्वैतशैवसिद्धान्तदर्शन (śuddhādvaitaśaivasiddhāntadarśana – pure nondualistic final auspicious accomplishment philosophy) are very dogmatically reluctant to acknowledge இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār) as a guru belonging just because he endorsed other schools as well.  And on the other extreme, some சன்மார்கிகள் /सन्मार्गिणः (sanmārgigaḻ / sanmārgiṇaḥ – followers of right path) do not give due recognition to शुद्धाद्वैतशैवसिद्धान्तदर्शन (śuddhādvaitaśaivasiddhāntadarśana – pure nondualistic final auspicious accomplishment philosophy) as a philosophy and look down upon it 

प्रतिबोधन सिद्धान्तिनस्य (pratibodhana siddhāntinasya – clarification of accomplished):

But the indisputable fact remains that இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār)  also imbibed the core doctrines of शुद्धाद्वैतशैवसिद्धान्तदर्शन (śuddhādvaitaśaivasiddhāntadarśana – pure nondualistic final auspicious accomplishment philosophy)  in the lines of சந்தான குரவர்கள் (cantāṉa kuravarkaḷ) viz. பரஞ்சோதியார் (parañcōtiyār), மெய்கண்டதேவர் (meykaṇṭatēvar), அருணந்தி சிவாச்சாரியார் (aruṇanti civāccāriyār), மறைஞானசம்பந்தர் (maṟaiñāṉacampantar), உமாபதி சிவாச்சாரியார் (umāpati civāccāriyār) etc.,

For example, the following doctrines of शुद्धाद्वैतशैवसिद्धान्तदर्शन (śuddhādvaitaśaivasiddhāntadarśana – pure nondualistic final auspicious accomplishment philosophy) are integral to the metaphysics of இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār) as well. 

#	Doctrine	Details
1	முப்பொருள் உண்மை / त्रिपदार्थ सत्य (mupporuḷ uṇmai / tripadārtha satya)	பதி / पति (pati / pati  - god), பசு / पशु (pasu / paśu – bound soul) &  பாசம் / पाश (pāsam / pāśa - fetters)
2	மும்மல பாசமந்தம் / त्रिमलपाशबन्द (mum'mala pācamandam / trimalapāśabanda – triplefetter bondage)	ஆணவம் / आणव (āṇavam / āṇava - finitude), கன்மம் /  कर्म (kaṉmam / karma - fate) & மாயை / माया (māyai / māyā - delusion)
3	षण्णवतिः माया तत्त्वानि / தொண்ணூற்றாறு மாயா தத்துவங்கள் / (toṇṇūṟṟāṟu māyā tattuvaṅkaḷ / ṣaṇṇavatiḥ māyā tattvāni – ninety-six paradox evolutes)	षट् त्रिंशत् माया तत्वानि (ṣaṭ triṃśat māyā tatvāni - thirty-six paradox  evolutes): चतुर्विंशतिः अशुद्धामाया तत्त्वानि प्रकृतेः (caturviṃśatiḥ aśuddhamāyā tattvāni prakṛteḥ – twenty-four impure-paradox evolutes of matter) सप्त शुद्धाशुद्धमाया तत्त्वानि कञ्चुकस्य (sapta śuddhāśuddhamāyā tattvāni kañcukasya – seven pure-impure paradox evolutes of cover) पञ्च शुद्धमायातत्त्वानि ईश्वरस्य (pañca śuddhamāyātattvāni īśvarasya – five pure paradox evolutes of divinity)  षष्टिः माया उपतत्त्वानि (ṣaṣṭiḥ māyā upatattvāni – sixty paradox sub-evolutes)
4	त्रिविध काराण अवस्थाः आत्मस्य (trividha kārāṇa avasthāḥ ātmasya – trifold causal states of soul)	केवलावस्था (kevalāvasthā – desolate state) सकलावस्था  (sakalāvasthā – mundane state) शुद्धावस्था  (śuddhāvasthā – pure state)
5	पञ्चविध कार्यवस्थाः आत्मस्य (pañcavidha kāryavasthāḥ ātmasya – fivefold effectual states of soul)	जाग्रत् अवस्था (jāgrat avasthā – wake state) स्वप्न अवस्था (svapna avasthā – dream state) सुषुप्ति अवस्था (suṣupti avasthā – sleep state) तुरीय अवस्था (turīya avasthā – fourth / trance state) तुरीयातीत अवस्था (turīyātīta avasthā)
6	त्रिविध बद्धात्मनः (trividha baddhātmanaḥ - trifold bound souls)	सकलकलात्मन् (sakalakalātman – mundane fraction soul) प्रलयकलातमन् (pralayakalātaman -world-reabsorption fraction soul) विज्ञानकलात्मन् (vijñānakalātman – gnostic-fraction soul)
7	चतुर्विध साधनमार्गाः मोक्षस्य (caturvidha sādhanamārgāḥ mokṣasya – fourfold practice-paths of liberation)	चर्यामर्ग (caryāmarga – discipline path) क्रियामार्ग (kriyāmārga – ritual path) योगमार्ग (yogamārga – yoga path) ज्ञानमार्ग (jñānamārga – gnosis path)
8	இறைவனின்  ஐம்பெருந்தொழில்கள் / पञ्चमहाकृत्यानि  (iṟaivaṉiṉ aimperuntoḻilgaḷ / pañcamahākṛtyāni īśvarasya – five-fold cosmic acts of god)	ஆக்கல் / सृष्टि (ākkal/ sṛṣṭi – creation / manifestation) காத்தல் / स्थिति (kāttal / sthiti - sustenance) அழித்தல் / संहार (azhittal / saṁhāra –dissolution) மறைத்தல் / तिरोभाव (maṛaittal / tirobhāva - veiling) அருளல் / अनुग्रह (aruḻal /anugraha - grace)
9	சிவனின் எண்குணங்கள் / अष्टगुणाः शिवस्य (civaṉiṉ eṇkuṇaṅkaḷ / aṣṭaguṇāḥ śivasya   - eight qualities of shiva)	தன்வயத்தன் ஆதல் (taṉvayattaṉ ātal – independence) தூய உடம்பினன் ஆதல் (tūya uṭampiṉaṉ ātal – pure body) இயற்கை உணர்வினன் ஆதல் (iyaṟkai uṇarviṉaṉ ātal – natural intelligence) முற்றும் உணர்தல் (muṟṟum uṇartal - omniscience) இயல்பாகவே பாசங்களின் நீங்குதல் (iyalpākavē pācaṅkaḷiṉ nīṅkutal – natural independence from fetters) பேரருள் உடைமை (pēraruḷ uṭaimai – supreme grace) முடிவு இல் ஆற்றல் உடைமை  (muṭivu il āṟṟal uṭaimai - omnipotence)  வரம்பு இல் இன்பம் உடைமை (varampu il iṉpam uṭaimai – omni bliss)
10	நவந்தருபேதம் (navantarupētam)	சிவன் /शिव (sivan / śiva) சக்தி / शक्ति (sakti / śakti) நாதம் / नाद (nādam  / nāda) பிந்து / बिन्दु  (bindu / bindu) சதாசிவன் / सदाशिव (sadāsivan / sadāśiva) மகேசுவரன் / महेश्वर (makēsuvaraṉ / maheśvara) ருத்திரன் / रुद्र (ruddiran / rudra) மால் / விஷ்ணு / विष्णु (māl / viṣṇu  / viṣṇu) அயன் / பிரம்மன் /ब्रह्म (ayan / biraman / brahma)

Let us now take a quick look at few random அகச்சான்றுகள் (agaccānṛugaḻ – internal testimonies) from his works wherein these concepts are either directly or indirectly referenced. First let’s look at முப்பொருள் உண்மை / त्रिपदार्थ सत्य (mupporuḷ uṇmai / tripadārtha satya).  In the following verse

Original	Transliteration	Translation
பதிநிலை பசுநிலை பாச நிலையெலாம் மதியுறத் தெரித்துள் வயங்குசற் குருவே	patinilai pacunilai pāca nilaiyelām matiyuṟat terittuḷ vayaṅkucaṟ kuruvē	O sanctified guru who shineth in me! Thou hast illuminated (me) on Godhead, on the position of the soul and māyā. -translation by Swami Saravanananda
Tamil Reference :திரு அருட்பா: அருட்பெருஞ்ஜோதி அகவல் (tiru aruṭpā: aruṭperuñjōti akaval) (6.02.523)

Let us next look at மும்மல பாசமந்தம் / त्रिमलपाशबन्द (mum'mala pācamandam / trimalapāśabanda – triple-fetter bondage). For example, in his உபதேசக் குறிப்புகள் (upatēcak kuṟippukaḷ - sermon notes) explains thus: 

Original	Transliteration	Translation
ஆணவம் மாயை கன்மம் என மலம் மூன்று. இதில் பக்குவம் 3, அபக்குவம் 3 - ஆக 6. இவை ஒவ்வொன்றும் மும்மூன்றாக விரிதலின் 18 ஆம். இந்தக் கன்ம பேதத்தால் அருட்சத்தியின் சமுகத்தில் எழுவகைத் தோற்ற முண்டானது. மேற்படி கன்ம மலத்தால் சிருட்டி உண்டாகும் விவரம் ஒருவாறு:- பக்குவ ஆணவம், பக்குவமாயை - இவ் இரண்டினாலும் விஞ்ஞான கலாபேதம். அபக்குவமாயை, அபக்குவ கன்மம், அபக்குவ ஆணவம் கூடிய தேவ நரக பைசாசங்கள். பக்குவ மாயை, அபக்குவ கன்மம் கூடியது ஜீவர்கள். அபக்குவகன்மம், அபக்குவகன்ம ஆணவம், அபக்குவகன்ம மாயை - இவை கூடியது தாவர உயிர்கள். இதை விரிக்கில் பெருகும்.	āṇavam māyai kaṉmam eṉa malam mūṉṟu. itil pakkuvam 3, apakkuvam 3 - āka 6. ivai ovvoṉṟum mum'mūṉṟāka viritaliṉ 18 ām. intak kaṉma pētattāl aruṭcattiyiṉ camukattil eḻuvakait tōṟṟa muṇṭāṉatu. mēṟpaṭi kaṉma malattāl ciruṭṭi uṇṭākum vivaram oruvāṟu:- pakkuva āṇavam, pakkuvamāyai - iv iraṇṭiṉālum viññāṉa kalāpētam. apakkuvamāyai, apakkuva kaṉmam, apakkuva āṇavam kūṭiya tēva naraka paicācaṅkaḷ. pakkuva māyai, apakkuva kaṉmam kūṭiyatu jīvarkaḷ. apakkuvakaṉmam, apakkuvakaṉma āṇavam, apakkuvakaṉma māyai - ivai kūṭiyatu tāvara uyirkaḷ. itai virikkil perukum.
Tamil Reference :திரு அருட்பா: உரைநடைப்பகுதி - உபதேசக் குறிப்புகள் (tiru aruṭpā: urainaṭaippakuti - upatēcak kuṟippukaḷ)